The Leader..To Members..

ssssssในบางครั้งการที่ต้องจากคลับๆนี้ไปก็เป็นอะไรที่ใจหาย แต่เดิมผมไม่ใช่มาสคลับนี้ เมมเบอร์คนเก่าๆอาจจะรู้ดี ทุกครั้งที่มองย้อนกลับไปในอดีต เกิดเรื่องต่างๆมากมาย คลับๆนี้เกือบจะไม่มีอยู่สำหรับคำว่า ยู แต่อะไรทำให้มันยังอยู่ ? ผมคิดถึงพวกเขานะสำหรับตอนนี้ เมมเบอร์พวกนั้นทำให้คลับนี้กลับมาอีกครั้ง ขอบคุณที่ยังรักมันเหมือนกับที่มีคลับนี้ ตอนแรกๆ ขอบคุณที่ผ่านอะไรๆมาด้วยกัน..ผมไม่รู้ว่าเมมเบอร์คนใหม่ๆที่เข้ามาจะเข้าใจมันแค่ไหน แต่ผมและเมมเบอร์อีกหลายๆคนที่ไม่ได้อยู่ที่นี่แล้วคงรู้มันดีว่าต้องเจอกับอะไรบ้าง.. ssssssสำหรับผู้นำ..ขอบคุณอีกเช่นกันที่ไว้ใจพี่คนนึ้ให้ดูแลพวกเรา ดูแลน้องๆทุกคนในคลับนี้ การเป็นผู้นำอย่างที่ผมเคยบอกอยู่เสมอว่ามันไม่ได้ง่ายเลย..การทำหน้าที่ผู้นำ การดูแลน้องๆ การทำงานทุกอย่างเป็นทีม การมีความยุติธรรม การตัดสินปัญหาทุกอย่าง การทุ่มเททุกอย่าง มันไม่ได้สนุกและง่ายอย่างที่ใครๆคิด..เราเห็นแก่ตัวเองไม่ได้ เราขาด เหตุผลไม่ได้ เราขี้ขลาดไม่ได้ เราไร้น้ำใจไม่ได้ความรับผิดชอบในทุกๆอย่างต้องมาเหนือสิ่งอื่นใด การปรับตัวไม่ใช่ เรื่องง่ายๆผมรับรู้การเป็นผู้นำผ่านจากอิมเมจของศิลปิน หลายๆครั้งที่เริ่มเข้าใจความรู้สึกว่ามันเป็นยังไง การแบกภาระบางอย่างมันหนักจริงๆ ทำไมเวลาเมมเบอร์ทำผิดแล้วตัวเองต้องออกมารับผิดชอบทุกอย่าง นั่นเพราะเราผิดที่ดูแลเมมเบอร์ในปกครองไม่ดีจึงมีปัญหาเกิดขึ้น เวลาเมมเบอร์ทะเลาะกันทำไมเราต้องเข้าไปแก้ไขปัญหานั้นให้ นั่นเพราะเราเป็นพี่คนนึงคงไม่มีใครทนดูใครมานั่งทะเลาะกันได้..ทำไมเวลามีปัญหาหรืออะไรที่ไม่ลงตัวต้องคอยมานั่ง ตัดสินปัญหาให้ นั่นเพราะผู้นำมีหน้าที่หาทางออกให้กับปัญหานั้นและต้องคอยรวบรวมความคิดต่างๆของสมาชิกให้ เป็นหนึ่งเดียว..

- - - - - - - - - - - - - - - -

ssssssปัญหาใหญ่ของการเป็นผู้นำไม่ใช่ความรับผิดชอบ แต่เป็นการดูแลเหล่าเมมเบอร์ หลายๆคนมาจากหลายๆที่ มีหลายนิสัย หลายความคิด หลายวัยวุฒิแตกต่างกันออกไป..การเป็นผู้นำความรู้สึก ความเสียใจ ความเหนื่อย ไม่มีใครได้รู้มันนอกจากตัวเอง และคงไม่บอกให้เมมเบอร์ได้รับรู้ปัญหาของตัวเอง นั่นคือการเสียสละ..คนรอบๆข้าง เรื่องส่วนรวมต้องมาก่อนเสมอ..ในตอนนี้ผมทำหน้าที่ตรงนี้อย่างเต็มที่ที่สุดแล้ว..ทุกอย่างๆคือฝีมือของผม ฝีมือของพี่คนนี้ ผมไม่รู้ว่าเมมเบอร์คนอื่นจะรักษามันด้วยวิธีไหนจะทำยังไงกับมันต่อ..จะใส่ใจมันมากแค่ไหน แต่ผม"ทุ่มเท"ให้มันไปแล้ว ถ้าถามว่าที่ทำมาทั้งหมดเหนื่อยรึเปล่า? เหนื่อยครับ มีใครบ้างที่ไม่เหนื่อย ท้อไหม ? ท้อครับหลายครั้ง ทำไปทำไม ? ผมก็ไม่รู้ครับแต่อย่างน้อยในเมื่อน้องพวกนั้นไว้ใจให้ผมดูแลพวกเขา ผมก็จะทำอย่างเต็มที่..แต่มันยากนะครับ ยากจริงๆผมบอกได้เลยว่าไม่สามารถดูแลเมมเบอร์ ทั้งหมดในตอนนี้ได้ดีกว่าที่เป็น..หลายๆคนผมมองผ่านจากตัวหนังสือที่แสดงออกมาทีล่ะบรรทัดๆ ทุกคนมีความเป็นตัวเองซึ่งแน่นอนครับ แยกมันออกไม่ได้อยู่แล้ว ยังไงมนุษย์ก็คือมนุษย์ความเห็นแก่ตัวย่อมมีกันทุกคน ผมก็มีแต่เลือกที่จะเอามันออกมาให้น้อยที่สุดเพื่อไม่ให้มีปัญหา..

ssssssการอยู่ร่วมกันไม่ว่าจะสังคมเล็กๆหรือสังคมใหญ่ๆ ทุกคนย่อมมีความเห็นแก่ตัวความเสียสละคงมีน้อยมาก การทำอะไรให้สำเร็จซักอย่างนึง..ไม่จำเป็นว่าเราต้องเป็นที่หนึ่ง ควรเห็นตัวเองเป็นที่สองเสมอ เราไม่ได้เก่งไปกว่าคนอื่น และคนอื่นไม่ได้เก่งไปกว่าเรา การใส่ใจ การดูแลเอาใจใส่ การให้ใจซึ่งกันและกันนั่นเป็นสิ่งที่ควรทำต่อคนรอบๆข้าง เราอย่าหวังจะได้อะไรจากใครแม้กระทั่งความรัก ถ้าเราไม่รู้จักเป็นผู้ให้เขาก่อน นั่นคือข้อเปรียบเทียบที่เห็นกันได้อย่างชัดๆ สิ่งที่ได้ จะมีแต่การเสแสร้งแกล้งทำเท่านั้น ส่วนความเคารพนับถือนั่นก็ยิ่งยาก ถ้าเราไม่รู้จักปรับตัวเอง ไม่รู้จักอ่อนน้อมถ่อมตน ไม่รู้จักการเข้าหาคนอื่น ไม่รู้จักการเอาใจเขามาใส่ใจเรา อย่าหวังว่าจะได้อะไรตอบแทนกลับมา..เพราะนั่นคือสิ่งที่เราเลือกแล้ว เลือกที่จะทำ..หลายๆคนในคลับนี้ผมมองออกว่าในใจบางคนคิดอะไรอยู่ อาจจะไม่ถึงกับอ่านออกแต่พอจะเดาได้คร่าวๆ หลายๆครั้งที่ผมมองผ่านตัวหนังสือแค่ไม่กี่คำ..ผมให้คำว่าพี่น้องกับพวกคุณเสมอ..ไม่สิ ผมต้องเรียกว่าพวกเรา ผมเป็นพี่ พวกนายเป็นน้อง ผมจะไม่ต่อว่าหรือตำหนิ แต่สิ่งที่ผมพูดมาทั้งหมดนั่นคือความรู้สึก ความรู้สึกทั้งหมดผมโตแล้ว ได้เรียนรู้อะไรหลายๆอย่าง น้องหลายคนในตอนนี้อาจจะยังไม่คิดอะไรมาก ยังมองเห็นสิ่งต่างๆได้ไม่กว้างนัก แต่ต่อไปเชื่อว่าการเติบโตจะทำให้เรียนรู้ อะไรได้หลายๆอย่าง แล้วเราจะได้คิดอะไรมากขึ้น จะมีห่วงอะไรหลายๆอย่างมากขึ้น จะคิดถึง คนอื่นๆมากขึ้น..หลายๆคนมีอคติบางอย่างนั่นผมรู้..เขาไม่คุยเราไม่คุย มันอาจจะเป็นวิธีหนึ่งที่หลีกเลี่ยงปัญหาแต่ก็ไม่ใช่วิธีที่ดีนัก ปล่อยให้เป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ แล้วเมื่อไหร่อะไรที่ค้างคาใจมันจะจบ ? ปัญหาหลายๆอย่างเกิดจากไม่มีใครยอมใคร ทำไมไม่คิดจะถอยกันคนล่ะก้าว แล้วหันหน้าคุยกัน ปรับความเข้าใจ ศึกษากันและกัน ผมว่าเราน่าจะได้พี่น้องเพิ่มขึ้นอีกเยอะ ได้คนที่ไว้ใจได้เพิ่มขึ้น ส่วนการทำอะไรแบบขอไปที ถ้าจะให้พูดก็คงหมายถึงการไม่ใส่ใจ อย่างที่ผมบอก ไม่ให้ใจเขาเขาก็ไม่ให้ใจเราก็เท่านั้น~ แต่อย่างว่าครับ..เราไม่ได้ใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันจริงๆ ถ้าจะให้รักกันแบบพี่น้อง รักกัน ให้มากกว่านี้ เป็นครอบครัวให้มากกว่านี้คงเป็นไปไม่ได้..เรื่องนี้ผมปลงนานแล้วมันแก้ไขอะไรไม่ได้ ในเมื่อไม่มีใครยอมถอย ก็ต้องยอมรับว่าจะเป็นแบบนี้เรื่อยไปการเป็นผู้นำสอนอะไรผมได้มากทีเดียว แค่การเสียสละและการให้..และการเป็นพี่คนนึงผมเคยบอกอยู่เสมอๆว่า..การเป็นพี่มันไม่ได้ง่ายเลย ไม่ง่ายเลยจริงๆ..

- - - - - - - - - - - - - - - -

ssssssนิสัยโดยส่วนตัวผมไม่ได้เป็นคนใจเย็น ถ้าโกรธอะไรคือโกรธ ถ้ามองดีๆผมคงเป็นคนที่มีสองมุมมองอย่างใครหลายๆคนบอก มุมนึงเฮฮา มุมนึงเงียบขรึม เงียบ ถ้าอยู่กับเพื่อนใช่ครับผมบ้า เฮฮา รั่วๆ แต่อยู่ในนี้คงเป็นอีกคน  ทำไมล่ะครับ ? ข้างนอกนั่นพวกนั้นไม่จำเป็นต้องให้ผมไปดูแลยังไงโตแล้วดูแลตัวเองได้ แต่ในนี้ไม่เหมือนกัน ผมเป็นพี่ใหญ่และถือว่าเป็นพี่ทั้งในยูและนอกยู ต้องใส่ใจหลายๆเรื่องมากกว่าคนอื่น ผมเกลียดการตัดสินปัญหาแบบ"สิ้นคิด" ใช่ครับ! ฆ่าตัวตาย ไม่บ่อยนักที่ผมเจอเรื่องแบบนี้ หลายๆครั้งที่ผมยุให้ไปตายจริงๆ พ่อแม่จะได้เสียใจกับการกระทำแบบนี้ ถ้าเห็นชีวิตมันไร้ค่าขนาดนั้น ทำไมไม่ภาวนาตั้งแต่ยังไม่เกิด ขอให้แม่แท้งๆไปซะ เกิดมาชีวิตก็ไร้ค่าอยู่แล้ว แต่ได้ผลครับเขาไม่ทำ ผมเคยบอกถ้าห้ามไม่ได้ เตือนไม่ได้ ผมจะยุส่ง เพราะมันสิ้นคิดจริงๆ ทำอะไรไม่นึกถึงใจคนอื่นหนีปัญหาด้วยวิธีการแบบนี้คงไม่ใช่ทางออก แต่จะทำให้ตัวเองเป็นบาปมากขึ้น ไม่เห็นโรงศพไม่หลั่งน้ำตาา ครับ!! ประโยคนี้มันยังใช้ได้กับทุกเรื่อง ทุกกรณี ตอนนี้ยังคิดไม่ได้ก็คงต้องรอให้ประสบกับตัวเองซะก่อนถึงจะเริ่มคิดได้..

ssssssการช่วยเหลือซึ่งกันและกัน มีอะไรปรึกษากันช่วยกันแก้ไขปัญหา ให้ความร่วมมือกันภายในทีม มันจะทำให้เรากลายเป็นทีมที่แข็งแกร่ง..แต่ถ้าไม่มีใครทำอะไรเลย ต่างคนต่างอยู่ อยู่เฉยๆไปวันๆ ถ้ามีปัญหาอะไรขึ้นมาผมว่า ล้มแน่นอนครับ เวลาไหนเล่น เวลาไหนเฮฮา เวลาไหนเครียด เวลาไหนจริงจัง สิ่งพวกนี้ก็ควรใส่ใจกับมันเช่นกัน..เหนื่อยก็ต้องเหนื่อยด้วยกัน สุขก็ต้องสุขด้วยกัน ทุกข์ก็ต้องทุกข์ด้วยกัน อย่าเห็นแก่ตัวเอง เอาตัวรอดใครจะเป็นยังไงไม่สนใจ..ไม่มีอะไรจะสำเร็จไปได้ถ้าเราไม่ช่วยเหลือกันจริงไหมครับ ?

ssssssสุดท้าย..ผมเชื่อว่าน้องๆที่อยู่ที่นี่สามารถอยู่ด้วยกันได้ พี่เชื่อใจพวกเรา เชื่อว่าไม่ว่าจะเหนื่อย จะท้อขนาดไหนก็จะไม่ปล่อยให้คลับนี้หายไป..จะไม่ปล่อยให้มันมีแค่ชื่อ แต่จะยังคงรักษามันไว้อย่างดี และรักษาคำว่า พี่น้องและครอบครัวไว้ด้วยใจ..ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม..ช่วยกันแก้ไขและฝ่าฟันไปด้วยกัน ถ้าล้มต้องลุกขึ้นมา ถ้าเหนื่อยหรือท้อช่วยกันปลอบใจ ถ้ามีความสุขแบ่งความสุขนั้นให้กับทุกๆคน ทำให้ทีมกลายเป็นทีมที่แข็งแกร่ง อยู่อย่างภาคภูมิ เชื่อว่าพวกเราต้องทำได้..

ssssssทั้งหมดนี่มันคือความรู้สึก ไม่ต้องมีการใช้ความคิด ผมพูดมันมาจากใจ.. จะอ่านหรือมองผ่านมันไปหรือไม่นั้น..สุดแล้วแต่ครับ อีกอย่าง..ผมอาจจะอายุมากกว่าหลายๆคนที่เล่นยู ไม่มากไม่น้อย จริงจังหรือไม่จริงจัง ลองมายืนตรงนี้ดูครับหรือไม่ก็ทำให้เรื่องพวกนี้มันเป็นการเล่นแบบเด็กๆไป ไม่ต้องใส่ใจอะไรแบบที่เป็นกันอยู่ทุกวันนี้..

ssssssความรู้สึกคงไม่ใช่เรื่องตลกหรือเอามาให้ใครๆนั่งหัวเราะเล่น เคยใส่ใจอะไรซักอย่างไหมครับ ? ถ้าเคยคุณจะมองเห็นมัน.. ถ้าไม่เคยก็ใช่ชีวิตแบบที่เคยเป็นต่อไป..สิทธิของแต่ละคน

- - - - - - - - - - - - - - - -