[REVIEW ALBUM] The 20/20 Experience - Justin Timberlake -0-

The 20/20 Experience
และแล้วก็ปาฎิหาริย์เกิดขึ้น(หลังจากเคยปฏิเสธการรีวิวอัลบั้มนี้ไปตามคำขอของคุณ *Lilrada และรวมถึง...) หลังจากการหายจากวงการเพลงถึง 7 ปีของ Justin Timberlake วันนี้ฮีกลับมาแล้วกับ Studio album ลำดับที่ 3 ที่เรียกได้ว่าไม่เสียเวลาเลยจริงๆกับการหายไปนานขนาดนี้ ฮีจึงขนของมายัดใส่ในอัลบั้มนี้แบบไม่มีงก จัดมาชนิดที่ต้องหงายเงิบกันเลยทีเดียว แต่ละแทรคยาวเหยียดเสียดฟ้าแทงทะลุลงดินชนิดที่ไม่แคร์ใครกันเลยทีเดียว เคยไปอ่านข้อมูลจากใครคนนึงเนี่ยแหละ ฮีบอกฮีอยากทำงานเพลงยาวๆแบบจัดเต็มครบทุกอย่าง โดยไม่แคร์ใครทั้งนั้นแม้แต่วิทยุเพราะยังไงสิทยุก็ต้องหั่นเพลงให้สั้นลงเองอยู่ดี ซึ่งสไตล์หยอยเองก็ถูกหูพวกดีเจอยู่แล้วด้วย ซึ่งอัลบั้มนี้ออกจะเน้นแนวนีโอโซลมากๆตามมาด้วยฮิพฮอพอาร์แอนด์บีมืดๆ และลูกเล่นต่างๆ ลูกล่อลูกชน ซาวด์ทดลองต่างๆมากมายชนิดที่มืนตึบกันไปเลยล่ะ แต่อย่าพึ่งตกใจ มันเพิ่งมีข่าวออกมาอีกว่า 20/20 นี้มันมีความหมายนะ และที่กำลังจะเจอนี้ก็เป็นแค่ 10/20 เท่านั้น...
ปล.ต้องบอกเลยว่ายังไม่เคยฟังอัลบั้มก่อนๆของฮีเลยนะ เคยฟังแค่ซิงเกิ้ลดังๆแค่นั้นเอง แนวเพลงก็ยังไม่ค่อยเข้าใจฮีมากนะ เน้นตวามอารมณ์ความรู้สึกมากกว่า ไปดูกันเลยเนอะ...

Pusher Love Girl (7.5/10) เปิดอัลบั้มด้วยเสียงอินโทรเครื่องสายขลังๆเลิศๆ อารมณ์ย้อนยุคไปช่วงยุค50’sไรงี้ ชอบมากกกกก รู้สึกฟินอ่ะ แต่พอเข้าตัวเพลงกลับเป็นนีโอโซลอาร์แอนด์บีจ๋าๆ หวานๆเนือยๆ ซึ่งส่วนตัวไม่ค่อยชอบรุย...เปิดอัลบั้มทั้งที น่าจะแทรคทำแทรคที่แกร่งๆกว่านี้เนอะ แต่ถ้าใครชอบ ก็คงจะชอบใจไปเลย เพราะเล่นลากยากไปยันเกือบจนเพลงแหนะ = =
Suit & Tie (9/10) Lead Single ของอัลบั้มที่ขึ้นต้นเพลงมาด้วยฮิพฮอพเก่าๆเนือยๆ ก่อนที่จะตัดมาเข้าตัวเพลงที่เป็นงานคอมเทมโพลารีย์โซลอาร์แอนด์บีผสมกับแจ๊สหวานๆ อย่างที่ได้ฟังๆกัน แต่ยังไม่พอใจฮีหยอย เลยใส่ความเป็นฮิพฮอพเจ้าแรปเปอร์อย่าง Jay-Z เข้ามาเสริมอีก ก่อนจะกลับมาตัวเพลงอีกครั้ง ก็เปิดตัวแบบเท่ๆไปเนอะ
Don't Hold The Wall (8.5/10) ฮู้ววว~~ ลา~~ หล้งจากนั้นเป็นซาวด์แขกๆหน่อยมาชนกับงานฮิพฮอพอาร์แอนด์บีมืดๆ แบบว่าจัดจ้านมาก มากจนรำคาญไปเหมือนกัน มาชอบตอนหลังๆมากกว่า เพราะหลังๆแขกๆจะลดลง และเพิ่มความเข้มข้นเข้าไปอีก เรียกว่าขนมาทั้งบาง ซาวด์ลูกเล่น บีทต่างๆเพียบ ต้องฟังเองเนอะ พูดแบบนี้อาจจะนึกไม่ออก แต่ที่แน่ๆ มันเป็นอะไรที่สุดโต่งมากๆ ชนิดที่นึกไม่ออกว่าจะมีใครทำงานแบบนี้ออกมา

Strawberry Bubblegum (7/10) มาพักกันกับแทรคเบาๆ ลูกเล่นกล้อมแกล้มๆ ตามชื่อเพลง ตัวเพลงฟังสบายๆ หวานๆ มีเสียงเครื่องสายสีๆอยู่หลังเพลงกรายๆ ตัวเพลงเบาๆแต่ซาวด์ก็ยังจัดเต็มมามากมาย ชนิดที่คงอัดอั้นมานาน อะไรก็ไม่รู้ เหอๆ นานเชียวล่ะแทรคนี้ 8 นาทีแหนะ ส่วนตัวก็เฉยๆนะ นานไปด้วย หุหุ
Tunnel Vision (9.3/10) อั๊ยยยย...ขึ้นมาด้วยซาวด์อู้อี้ๆ บ่นๆ ก่อนจะเข้าเพลงที่เป็นมิดเทมโพฮิพฮอพ ด้วยความที่เพลงนี้ค่อนข้างสั้น(หรอ? เทียบๆกะแทรคอื่นๆน่ะ) ตัวเพลงจัดจ้านมากๆอีกแทรคนึงเลยล่ะ ซาวด์เพลง เครื่องสาย บีทเบิท ความเป็นฮิพฮอพมืดๆที่หยั่งลึกในสายเลือดตาหยอยนี่ แบบว่า... -0- ยิ่งช่วงหลังนี่ฮีคงฟินมาก เครื่องสายที่ใส่มาถี่ๆเป็นช่วงๆนี่ รวมกับซาวด์เร่งเร้าๆนั่นอีก ฟินไปแระ...
Spaceship Coupe (7/10) จัดเต็มไปแล้ว มาผ่อนคลายกันบ้างกับงานโซลคอนเทมโพลารี่เบาๆ ตัวเพลงฟังสบายๆ แต่ไอซาวด์เพลงตีดๆลากยาวๆ เหมือนเสียงตดนั่น...= = ปล่อยมันไว้นะ หึหึ พอมากลางเพลงก็เบาๆ พรมเปียโนlสวยๆ ก่อนจะโดนแย่งซีนด้วยการลิฟกีต้าร์มาแบรคเอาไว้ เป็นจุคพีคสุดของเพลงละ ท้ายๆเพลงก็เบาๆลง ผ่อนคลายๆเนอะ พอฮีทำเพลงช้าๆแบบนี้แล้ว มันดูเนือยๆไปหมดเลยนะ ยิ่งเพลงยาวแบบนี้แล้ว ยิ่งรู้สึกเหมือนฟังมา 3 รอบได้แล้ว = =
That Girl (8/10) มาถึงแทรคที่สั้นที่สุดของอัลบั้มกันละกับงานเล๊าจ์แจ๊สหวานๆผสมผสานกับงานอาร์แอนด์บีร่วมสมัยและโซลยุคเก่าๆ เป็นการรวมกันของงานหลายยุคหลายสมัย แต่งานจะออกไปทางเพลงหวานๆเนอะ ฟังได้เรื่อยๆ

Let The Groove Get In (9.2/10) กรีสสสสส ครึกมาแต่ต้นเพลงรุยนะ...โดนเผ่าไหนเข้าสิงกันเนี่ย!!?...เรียกได้ว่าจัดเต็มกับซาวด์มากทั้งเครื่องเคาะเครื่องเป่าอารมณ์แดนซ์ฮอล์ไรเทือกนั้น เป็นแทรคชวนแดนซ์ และมีจังหวะมากที่สุดของอัลบั้มนี้แล้วล่ะ ดูจากชื่อเพลงก็น่าจะแดนซ์อยู่แล้ว เพลงมีกรูฟชนเผ่าซะขนาดนี้ แต่แหม...ระดับหยอย จะชนเป่าสุดโต่งไปเลยก็คงเสียฟอร์มแย่ ฮีจังยึดความเก๋าองฮีตอนท้ายเพลงให้มันดูโมเดิร์นมากขึ้น ทันสมัยมากขึ้น ซึ่งส่วนตัวรู้สึกชอบนะ จะได้ไม่ดูชนเผ่าแดนซ์ฮอล์จนเกินไป ทุกคนจะแดนซ์กะหยอยไหม? เลยยุค Sexy Back มานานแล้วนะ...
Mirrors (10/10) หลังจากฟังกันมาเกือบทั้งอัลบั้มแล้วววว...ก็มาเจอกระจกบานนึง ที่สะท้อนให้เห็นว่า ไอนักร้องคนนั้นไม่ธรรมดาจริงๆ แม้เพลงนี้จะฟังดูธรรมดากว่าแทรคอื่นๆก็ตาม(ก็แหม่ ควรจะมีอะถูกแล้ว ไม่งั้นก็เตลิดหนีกันไปหมดนะสิ) กับงานบัลลาดอาร์แอนด์บีซาวด์อลังการด้านล้านดวง แต่เชื่อเถอะ เพลงนี้จะทำให้คุณตกหลุมรักมันได้ไม่ยาก ชอบมากกกกกกกก มันฟังง่าย ฟังแล้วชอบเลยอ่ะ เสียงร้อง ดนตรี ทำนอง อะไรมันเอื้อกันหมด บิ้วอารมณ์ดีมากๆ เพราะมากกกกก
Blue Ocean Floor (7/10) มาถึงแทรคสุดท้ายกันแล้วกับงานนิ่งๆประหนึ่งกำลังอยู่ก้นบึ้งของมหาสมุทร กับงานดาวน์เทมโพช้าๆ น้ำเสนอผ่านงานป็อปโซลเนิบๆนิ่งๆคลอไปกับทำนองดนตรีของเพลง อารมณ์เนิบนาบมากๆ ตามแก่นเพลงมันนั่นแหละ เล่นซะยาวอีก ตายกันไปข้างกันพอดีล่ะ หึ! ปิดอัลบั้มไปแบบเงียบๆเนอะ...

สรุป(8/10) (จะให้มากไปก็ไม่ใช่ใจตัวเอง จะน้อยไปก็ไม่สมคุณภาพ) คือต้องยอมรับเลยนะว่าศักยภาพของหยอยนี่มันเหลือล้นจริงๆ ตัวงานจัดเต็มมากๆ แต่ละแทรคนี่เป็นงานละเอียดทุกอณูจริงๆ มันสุดโต่งด้วย ซึ่งบางครั้งมันก็เข้าถึงได้ยากแล้วยิ่งมายาวๆแบบนี้อีก ถ้ามันไม่ถูกใจกันจริงๆ มันก็ยากที่จะทนฟังกันอะเนอะ ทำให้ได้ฟังกันจริงๆก็ไม่กี่เพลงหรอกหากไม่ใช่แฟนฮีจริงๆหรือคนที่กระหายเพลงคุณภาพแรงๆแบบนี้ ฉะนั้นต้องพิสูจน์ด้วยตัวคุณเองเนอะ คุณอาจจะเห็นต่างและตกหลุมรักอัลบั้มนี้ก็เป็นได้ และเตรียมพบกับอีก 10 ของฮีได้ในปลายๆปีนี้เนอะ...

ปล. เอาเวลาเพลงยาวๆนี้หั่นออกแล้วทำเพลงใหม่นี่ ได้อีกอัลบั้มเลยนะ เหอๆ

ฟังอัลบั้มเต็มๆ จิ้มๆ


ฝากรีวิวเก่าด้วยคับ เจ๋งๆ 

All Review by Cr!/\/\iN@l_฿

และก็อัลบั้ม
Bangerz - Miley Cyrus
Halcyon Days - Ellie Goulding
The Dutchess - Fergie
E=MC² - Mariah Carey
Our Version of Events - Emeli Sande
In The Zone - Britney Spears

ปล.ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่าน และทุกคอมเม้นนะคับ