[ระบายความหลง] ไลฟ์การ์ดที่ฆ่าคน 18+
เฮ้อออออออ เฮ้อออออออออ
ใครเคยมีรักโ.ง่ๆแบบเราบ้างปะ
รักเค้าทั้งๆที่เค้ามีเจ้าของ
รักเค้าผิดที่ผิดเวลา
รักคนไม่ดี
รักคนโลภมาก
รักทั้งๆที่รู้ว่าโดนหลอก
หรือแค่.. หลง ?
ใครอยากฟัง อยากระบาย อยากแชร์ มาทางนี้
เอ้อ ขอ18+ ( ของเราไม่เหมาะสมกับเยาวชน )
-ดิท แก้คำ
อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)
ความคิดเห็น
คลิกที่นี่เพื่อดูความคิดเห็นทั้งหมด
มาแล้ววววววววว
ปกติ จขกท. สิงบอร์ดเกาหลีเงียบๆ ..5555 ติ่งEXO
ขอมาเล่าประสบการณ์แถวนี้บ้างเนอะ ;)
(เราขอเปิดเผยชื่อตัวเองเป็นตัวย่อ จ. นะ)
- ต่อ
หลังจากนั้น แดน (ผชคนนั้นบอกให้เรียกงั้น-.,-) กับเราก็ขอkik กันไว้คุย
(ใครไม่รู้จัก มันคล้ายๆแบบwhats appอะ ไว้chat)
ช่วงสามวันที่มัลดีฟตอนนั้น เราก็มีโอกาสได้ปลีกกับพ่อแม่ไปอยู่กับแดนสองครั้ง -,,-คือทุก6โมงเย็นของสองวันก่อนพี่สาวเรามา
แดนรู้เรื่องในเมืองไทยเยอะมาก เพราะอยู่ไทยตลอด
เพิ่งย้ายมาเรียนอเมริกาตอนจบไฮสคูล ก็คงย้ายมาสามสี่ปีแล้ว
ตอนนั้นเรารู้สึกโชคดีมาก ได้เจอคนดีๆแบบนี้ : )
แดนบอกว่าเราเป็นคนที่คุยถูกคอมาก คล้ายเพื่อนเค้าคนนึงเลย
และบอกว่าสาวไทยน่ารักแบบนี้ทุกคนแหละ(ฮิ้วววว)
เราเลยถามสถานะภาพทางหัวใจแดน
ได้ความว่าแดน โ ส ด < 3
พ่อแม่เราก็เห็นแดนแว๊บๆเราแนะนำว่าเป็นเพื่อน
แต่ไม่ได้บอกว่าเป็นเพื่อนที่เจอกันข้างทางในโรงแรมนะ
แม่ตบพอดี5555 เข้าข่ายหลงไหลคนแปลกหน้า-,.-
เราก็คุยkikตลอดกับแดน แต่ไม่ได้เจอ
พอหลังจากสามวันนั้น พี่สาวเราก็ตามมาจากอเมริกา พี่มาถึงโรงแรมเร็วมาก
ประมาณ9โมงของวันนั้นมั้ง แล้วเราก็มีโปรแกรมจะไปดำน้ำกัน
พี่สาวที่เราไม่ได้เจอมาปีนึง(ปกติพี่ไปเรียนจะกลับมาไทยบ้าง แต่ช่วงปีที่แล้วไม่ได้กลับเลย เห็นบอกยุ่งๆ)
สวยขึ้นเยอะเลย พี่ไปอาบแดดที่ไหนมาไม่รู้ ดูแทนมาก555
พี่เราบอกว่าให้ช่วยบอกพ่อแม่ให้หน่อย
จริงๆแล้วพี่เราพาแฟนมาด้วย แต่ไม่กล้าบอก(แม่เราดุนิสสส แต่จริงๆไม่ว่าอะไรหรอก แม่รัก<3)
เราเลยไปทาบทามกับแม่ให้ว่าพี่เราขายออกแล้วนะแม่ มีหนุ่มมาด้วย.. แม่ก็ถามว่าใคร เขานอนที่ไหน
อายุเท่าไหร่ เราก็บอกไม่รู้ถามพี่เอง
ตอนก่อนจะไปดำน้ำครอบครัวเราก็ไปทานข้าวกัน
พี่เราจึงพาหนุ่มลึกลับคนนั้นมาเปิดตัว
"แม่คะ นี่แดเนี่ยล"
"อ๋อจ่ะ นั่งเลย นี่ฟังไทยได้ไหมเนี่ย"
"ได้สิคะะะะ เห็นหล่องี้ ลูกครึ่งไทยเมกานะแม่ หล่อเพราะครึ่งไทยนี่แหละ"
....
หวังว่าเราคงไม่ได้ตาฝาด
แดนคนดีของฉัน..
ทำไมไปเป็น "แดเนี่ยล" ของพี่สาวฉันได้
ขอโทษนะทุกคนมาช้า
ลืมบอกไปว่าใครไม่ชอบไม่พอใจขอให้กด X นะ
เพราะโลกมันไม่ได้สวยอย่างในนิยาย..
โดยเฉพาะเรื่องดราม่าดำมืดเรื่องนี้ในชีวิตเรา
แค่อยากระบายให้โลกรู้ถึงความเส็งเคร็งของชีวิต
- ต่อ
หลังจากที่โต๊ะอาหารตอนนั้น ที่พี่เราแนะนำแดนกับแม่
แน่นอนความรู้สึกแรกมันไม่ใช่ความโกรธแค้นเคืองอย่างไร
มันคือความงง ตกใจ นี่มันอะไร ..?
(ย้อนบทพูดนิสๆ)
"แม่คะ นี่แดเนี่ยล"
"อ๋อจ่ะ นั่งเลย นี่ฟังไทยได้ไหมเนี่ย"
"ได้สิคะะะะ เห็นหล่องี้ ลูกครึ่งไทยเมกานะแม่ หล่อเพราะครึ่งไทยนี่แหละ"
ต่อจากตรงนี้ ด้วยความ.. เอ่อ ฉลาดของแดน
**after be stared about 30 sec**
"สวัสดีครับ เรียกแดนก็ได้ " (ส่งยิ้มหวานให้ทุกคน ดุจดั่งคนแปลกหน้า)
"มาทานข้าวกัน ไปตักกันได้เลยนะเด็กๆ แม่เอาเป็นบุฟเฟ่เลยคุ้มกว่า"
"แดนเนี่ยลลล" (พี่สาวเราลุกไปพร้อมกับแดน)
"ดูพี่แกสิ พออ่อนให้หน่อยดี๊ด๊าเลยนะ เดี๋ยวเราไปกันแม่ลูกดีกว่า รอพ่อมาเฝ้าโต๊ะ"
(ตอนนั้นขาดพ่อไปเพราะพ่อไปคุยกับพนักงานเรื่องเตียงเสริมให้พี่)
ตอนนั้นพอพ่อมาเราก็ไปตักอาหารกับแม่ แล้วทุกคนก็กินข้าวกันปกติ
เราไม่ได้พูดอะไรเลย เงียบมากป่าช้าแตก
แต่ทุกคนไม่ค่อยรับรู้เพราะมัวแต่เห่อ "แดนเนี่ยล" หนุ่มผมบลอนด์คนนั้น
ที่เราไปเที่ยวครั้งนี้ เราซื้อแพกเกจของทางโรงแรม ในนั้นจะมี
-เล่นเรือใบ เรือแคนนู
-ดำน้ำ ดูประการัง
-เล่นกระดานโต้คลื่น(ถ้าเล่นเป็นนะ...ยากมากให้ตาย)
เกร็ดความรู้: ที่นั่นสามารถใช้us dollarได้ด้วย ไม่จำเป็นต้องแลกเงินท้องถิ่น(รูเฟีย)
โปรแกรมแรกก็คือดำน้ำ เราต้องนั่งเรือสีขาวๆขนาดพอประมาณ 7-12 คน(ขนาดprivate)
เรามีกัน 5 คนแล้ว มีอีก 3คนเป็นชาวต่างชาติที่เราไม่รู้จัก และพนักงาน 3คน
ตอนดำน้ำเราไม่ได้ดำแบบScuba ที่ใส่ถังออกซิเจนอะไรแบบนั้น
เพราะแบบนั้นต้องฝึกก่อน ถ้าดำเป็นก็ขอเช่าเครื่องได้(แพงอยู่นะ)
แต่เราแค่ดำน้ำดูปลาธรรมดา ที่ใส่แว่น หลอดหายใจ ชูชีพ เท้ากบ
จะบอกว่าบรรยากาศโคตรจะดี (ถ้าไม่มีเรื่องบ้าๆรบกวนใจนี้เกิด)
เรือจอดที่แรก มันก็อยู่รอบๆเกาะนั่นแหละแต่ว่า มันจะมีจุดที่น่าสนใจที่คนนำทัวพาไป
เรือหยุดอยู่กับที่ พี่เรากับพ่อแม่นี่พุ่งตัวเบียดคนอื่นลงไปแล้ว
ก็มีแดนยื่นข้างๆเรา รอลงจากเรือทีหลังเนี่ยละ
"สวยมากเลย" แดนพูดและมองหน้าเรา
"ค่ะ ทะเลสวยดี" เราตอบ
"เปล่า ไม่ใช่ทะเล " และแดนก็ลงจากเรือไป..
จากนั้นคนนำทัวก็พูดแนะนำ ว่าอะไรห้ามทำ ที่ไหนห้ามไป
และก็ปล่อยพวกเราฟรีให้ดูปลา ตรงนี้ให้เวลาเต็มที่30mins
แดนกับพี่เราก็จับมือกันหวานหยดย้อยลอยคลองกลางทะเลใส
ส่วนเรา.. ลอยตามพ่อแม่ที่จับมือกันหวานหยดย้อยไม่ห่าง
"จ. มาดำกับฉันมา แกอยู่คนเดียวไม่กลัวหรอ"
พี่เราบอก และเราก็ไปดำกับพี่และแดน โดยเราและพี่แกะแดนคนละข้าง..
"สองสาวระวังขาด้วย ตรงนี้พื้นมันสูงขึ้นมา มีเม่นทะเลเห็นไหม"แดนบอก
"จ. จับแดนเนี่ยลดีๆนะ" พี่เรากำชับ..
เราก็เกาะ.. อย่างดี
แต่ก็มีเรื่องเส็งเคร็ง..
"กรี๊ดดดดดดดดด"
ตัวลายขาวๆดำๆยาวๆในน้ำฉกขาอ่อนเราอย่างจัง
ในช่วงที่มีพื้นสูงขึ้นมา ขาเราแตะเท้ากบไปโดนตัวมันที่ขดในซอกหิน
(ได้ข้อมูลทีหลังมาว่าเป็นงูทะเล..)
"เฮ้ย กรี๊ด อะไรๆๆๆๆ" พี่เรากับแดนตกใจมาก โดยเฉพาะพี่!
"กรี๊ด อะไรกัด จ. ไม่รู้ พาขึ้นฝั่งด่วน!!!"
แล้วเราก็ค่อยๆว่ายเข้าฝั่งตอนตื้น โชคดีที่ไม่ไกลมาก
แดนโชว์ศักยภาพที่ไม่สมควรโชว์อย่างแรงหลังจากเราถึงฝั่ง
คือก้มลงดูดสารพิษออกจากแผล -________-
"Sirrrr don't do that!" หนึ่งในพนักงานทัวบอกแดน -_-
"แดนพอเถอะ มันจะดีหรอคายออกมา มันมีพิษรึเปล่ายังไม่รู้เลย"เราบอก
"แล้วรู้หรอว่ามีหรือไม่มี เชื่อกันหน่อย เราก็เป็นlifeguardนะ" แดนบอก
"แดนเนี่ยล พอ" พี่เราพูด..
แดนก็ออกห่างจากขาเรา และหลังจากนั้น5นาทีได้
(ดูแลดีมาก มาเร็ว) ก็มีlifeguardกับพยาบาลนั่งเรือเล็กตามมา
พนักงานเขาก็เอาแอลกอฮอลล์มาราด และเอาไม้มาดาม ผ้ามาผูกกันพิษกระจาย
เราก็กลับกับเรือนั้น(มันเร็วพิเศษ) และไปโรงพยาบาลตรงแถวๆโรงแรม
สรุปงูมีพิษจริงๆโชคดีที่ไม่ร้ายแรงและไม่โดนเส้นเลือดใหญ่
หลังจากเราโอเคแล้วก็กลับมาที่โรงแรม แต่ยืมรถเข็นโรงพยาบาลมา
เพราะว่าไม่ควรขยับแผลมากในสองวันแรก(เสียเวลาเที่ยวมากให้ตายจอร์จ)
เราพอเดินได้บ้างอาบน้ำ เข้าห้องน้ำไรงี้
ทุกคนก็เปลี่ยนแผนอยู่หาดกัน
พ่อแม่และพี่เราเช่าเรือใบกัน ถ่ายรูปกล้องจะตายแล้ว
ส่วนแดนก็เป็นส่วนเกิน(แทรกแซงครอบครัว)
แดนเล่นเซิร์ฟบอร์ดด้วย ถึงคลื่นจะไม่ค่อยอำนวย
เราก็นอนบนหาด ดูวิวเรื่อยเปื่อย(จริงๆดูแดน... )
ไว้ต่อนะ ยาวละ เดี๋ยวคนอ่านเบื่อ
อืม เราอาจจะไม่โพสต่อแล้วนะ ขอบคุณคนที่ให้กำลังใจ
เราผิดหวังกับคนบางคนหน่ะ รู้ว่ามาตามอ่าน.
เพื่อนสนิทเราโพสด่าเราในทวิตเตอร์
เป็นเพื่อนที่ไม่รู้ว่าเราเป็นเจ้าของกระทู้นี้
คงบังเอิญมั้งที่เค้าได้มาอ่าน แล้วเราดันเป็นคนสนิทเค้า
มีบอกจะติดตามด้วยคนว่าชีวิตเราจะเส็งเคร็งขนาดไหน
เกริ่นเรื่องเหมือนนิยาย?
คำพูดคำจาเหมือนนิยาย?
จะหาเบอร์สำนักพิมพ์มาให้เราดีไหม?
ขอโทษนะแต่คือคนเรามันก็มีวิธีถ่ายทอดเรื่องราวต่างกัน.
ไม่ชอบก็กด X บอกแล้ว
ต่อหน้าพูดให้เหมือนในทวิตสิ น.
ต่อเถอะ อย่าไปสนเลย นางอาจจะแอบอิจฉา จขกท อยู่ก็ได้
ส่วนตัวคิดว่าไม่ว่าจะเรื่องจริงหรือนิยายยังไงเราก็ตามอ่านคืออย่างน้อยเราก็ได้แชร์เรื่องราวต่างๆซึ่งกันและกันนะ อีกอย่างอยู่ต่างประเทศมันเหงาเราว่ามีประสบการณ์อะไรมาเล่าก็เอามาแชร์ๆกัน ลดอาการคิดถึงบ้านนะ จขกท อย่าหายไปไหนเลย
แค่คำพูดของคนคนเดียวอย่าให้มันมีอิทธิพลกับเราเลย จขกท
คนจำพวกนี้มีอยู่ทั่วไปในโลก ได้โปรดอย่าแคร์เลย..
จขกท ต่อเถอะ พลีสสสสสสส
สวัสดีอีกครั้ง
กลับมาแล้ว ช่วงนี้เบื่อๆเลยกลับมาเล่าต่อ
จะได้ทบทวนความรู้สึกดีๆที่เคยมี...
ต่อจากทริปทะเล เราก็ไม่มีอะไรมาก ใช้เวลากับครอบครัว
แดนเป็นคนสุภาพ พ่อแม่เราก็ชอบ แต่ไม่มีใครรู้ว่า
เรากับแดนรู้จักกันก่อนหน้าที่จะแนะนำที่โต๊ะอาหารในตอนนั้น
แล้วพวกเราก็กลับต่างคนต่างไป พ่อแม่เรากลับไทย แต่เรากับพี่และแดน
ไปอเมริกากัน เพราะเราต้องไปทำเรื่องที่มหาลัยที่เราสอบติดด้วย
พี่เรากับแดนเรียนอีกมหาลัย
แต่ด้วยความโลกกลม แดน ดันทำงานเป็นไลฟ์การ์ดที่มหาลัยเรา
ขอย่อๆละกัน เราเรียนที่ UCLA
(เล่าถึงปัจจุบันละกัน เพราะขี้เกียจย้อน
เดี๋ยวจำชีวิตตัวเองมากเกินไป
แล้วคนหาว่าแต่งเรื่องอีก ....)
เพราะฉะนั้นเราจะได้เจอแดนบ่อย โดยเฉพาะเวลาบ่ายๆถึงห้าโมง
เพราะกะเวรแดนคือตอนนั้น
เราลงครอสว่ายน้ำด้วย (สารภาพว่าลงเพราะอยากเจอแดน)
(เราเข้าครอสตั้งแต่ปีแรกแล้ว ตอนนี้ก็ยังเข้า)
เราเข้าครอสทุกวัน จันทร์-อังคาร-พุธ
แดนเป็นไลฟ์การ์ดก็ได้อยู่ในสายตาเราตลอดครอส(และเราอยู่ในสายตาแดน)
แดนเล่าให้ฟังว่าเคยมีคนเกือบจมน้ำตายเพราะเป็นตะคริว
แล้วไลฟ์การ์ดกะนั้นละเลยหน้าที่ด้วย ..แต่แดนไม่เคยละเลยหน้าที่ คนดี
เรามีฉาก 18+ ที่ล็อกเกอร์ด้วย ไว้มาเล่าละกัน
(ถ้ายังมีคนสนใจเราอะนะ...... )
สนใจข่าาาา
นึกว่าจะไม่กลับมาแล้ว
รออ่านโมเม้นนน
จขกท ทำดีแล้ว อน่าไปฟังคำคนเลออ
ทำดีแล
สนใจข่าาาา
นึกว่าจะไม่กลับมาแล้ว
รออ่านโมเม้นนน
จขกท ทำดีแล้ว อน่าไปฟังคำคนเลออ
ทำดีแล
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google