สมาคมคนพันธุ์ร็อคSZ วันนี้ขอเสนอSum 41

สวัสดีครับ
วัตถุประสงค์ในการก่อตั้งสมาคมคนพันธุ์ร็อคSZ:เพื่อให้ชาวร็อคในบอร์ดSZได้พบปะสังสรรค์กันตามอัธยาศัย พูดคุย แนะนำเพลงหรือประวัติศิลปิน/วงร็อค สอบถาม ทักทาย แลกเปลี่ยนความคิดเห็นหรือใครต้องการที่จะอัพเดตข้อมูลข่าวสารของวงร็อคต่างๆก็แจ้งกันเข้ามาได้เลยนะครับ Introduction
ซัม 41 (อังกฤษ: Sum 41) เป็นวงร็อกจากอะแจกซ์ รัฐออนแทริโอ ประเทศแคนาดา ที่ก่อตั้งวงตั้งแต่ปี ค.ศ. 1996 มีสมาชิกปัจจุบันคือ เดอริก วิบลีย์ (ร้องนำ, กีตาร์ริธึม) เจสัน แม็กแคสลิน (กีตาร์เบส ร้องประสาน), สตีฟ ค็อกซ์ (กลอง ร้องประสาน) และ ทอม แทกเกอร์ (กีตาร์ลีด ร้องประสานและคีย์บอร์ด)
ในปี ค.ศ. 1999 วงได้เซ็นสัญญากับค่ายระัดับนานาชาติอย่างไอแลนด์เรเคิดส์ จากนั้นมีผลงานสตูดิโออัลบั้ม 4 ชุด ซึ่งทุกชุดได้รับแผ่นเสียงทองคำขาวในแคนาดา อัลบั้มที่ประสบความสำเร็จที่สุดคืออัลบั้มชุด All Killer No Filler ที่ได้รับ 3 แผ่นเสียงทองคำขาวในแคนาดาและสหรัฐอเมริกา มีซิงเกิ้ลดังอย่าง "Fat Lip" ที่ติดชาร์ตอันดับ 1 บนบิลบอร์ดโมเดิร์นร็อกชาร์ต ถือเป็นซิงเกิ้ลที่ประสบความสำเร็จที่สุดของวง ส่วนซิงเกิ้ลที่ 2 จากอัลบั้มนี้ "In Too Deep" ติดท็อป 10 บนโมเดิร์นร็อกชาร์ต
วงได้ออกแสดงมากมายมากกว่า 300 ครั้งในแต่ละปีและมีทัวร์รอบโลกอันยาวนาน ส่วนมากจะยาวมากกว่า 1 ปี พวกเขายังได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลจูนและได้รับรางวัล 2 ครั้ง (กลุ่มแห่งปี ในปี 2002 และอัลบั้มร็อกยอดเยี่ยม ในปี 2005 จากชุด Chuck) พวกเขายังได้รับการเสนอชื่อเข้าิชิงรางวัลแคนาเดียนอินดีเพนเดนต์มิวสิกอวอร์ดส 3 ครั้ง และในปี 2004 พวกเขาได้รับรางวัลวูดี สำหรับเพลง "The Good Woodie (Greatest Social Impact)". พวกเขายังได้รับการเสนอชื่อเข้าิชิงรางวัลเคอร์แรง ในปี 2003 สำหรับสาขาการแสดงสดยอดเยี่ยม

History
Sum 41 ก่อตั้งขึ้นโดยนักร้องและนักแต่งเพลงที่ชื่อ Deryck Whibley และมือกลอง Steve Jocz ภายใต้ชื่อว่า Kaspir ขณะนั้น Jocz ยังเป็นมือกลองให้กับวงดนตรีอื่นด้วยแต่ Whibley เองก็ถูก Jocz ชักชวนให้ร่วมก่อตั้งวง Kaspir ด้วยกัน โดยที่ Whibley เองก็เชื่อมั่นว่า Jocz เป็นมือกลองที่เจ๋งที่สุดแล้ว จากนั้นพวกเขาก็ได้ Dave Baksh มาทำหน้าที่มือกีต้าร์และหลังจากการใช้เวลาตามหามือเบสยาวนานถึง 1ปี พวกเขาก็ได้ McCaslin มาทำหน้าที่มือเบสให้กับทางวง
ในปี 1998 ทางวงได้ทำการบันทึกเสียงเดโมเทปเพื่อส่งไปให้ทางบริษัทต่างๆโดยหวังงว่าจะได้รับการเซ็นสัญญา ซึ่งเดโมเทปนี้ มือเบสที่บันทึกเสียงให้กับทางวงไม่ใช่ McCaslin แต่เป็น Richard Roy
นับแต่ปี 1999 ถึงปี 2000 ทางวงได้ทำการบันทึกเสียงเพลงชุดใหม่ โดยในแผ่น DVD ของทางวงชุดThe Introduction to Destruction and later the Cross The T's และ Gouge Your I's DVDs ทั้งสองชุดนั้น ได้มีการบันทึกการแสดงสดเพลง Makes No Difference ซึ่งได้ทำการแสดงสดหน้าโรงภาพยนต์ไว้ด้วย
Sum 41 ได้ออกอัลบั้มแบบ EP ที่ชื่อว่า Half Hour of Power เมื่อวันที่ 27 มิถุนายน 2000 ซึ่งเพลงเปิดตัวที่เป็นซิงเกิ้ลแรกนั้นชื่อว่า Makes No Difference ซึ่งเพลงนี้ได้ทำ MV ไว้ 2 เวอร์ชั่นด้วยกัน โดยMV ตัวแรกนั้นเป็นการตัดต่อนำเอาคลิปวิดีโอของทางค่ายเพลงมารวมกัน ส่วนMV ตัวที่ 2 นั้นเป็นการแสดงสดในงานปาร์ตี้ที่จัดขึ้นในบริเวณบ้านหลังหนึ่ง โดยอัลบั้มชุดนี้ได้รับรางวัลแผ่นเสียงทองคำในแคนาดา ซึ่งเป็นการสร้างแรงบันดาลใจให้กับทางวงได้ทำสตูดิโออัลบั้มแบบเต็มๆเป็นชุดแรกด้วย

สตูดิโออัลบั้มแบบเต็มๆชุดแรกของวง Sum 41 ที่ชื่อ  All Killer No filler ได้ออกวางจำหน่ายเมื่อวันที่ 8 พฤษภาคม 2001 โดยเพลงเปิดตัวเพลงแรกที่ชื่อ Fat Lip นั้น ประสบความสำเร็จทั้งทางด้านความนิยมรวมทั้งด้านยอดจำหน่ายด้วย เพราะเพลง Fat Lip นั้นสามารถทะยานขึ้นไปเป็นอันดับ 1 ในชาร์ตบิลบอร์ดโมเดิร์นร็อคของUSA นอกจากนี้ยังขึ้นอันดับ 1 ในชาร์ตเพลงทั่วโลก นอกจากนี้แล้วเพลง In Too Deep ยังขึ้นไปถึงอันดับ 10 ในชาร์ตบิลบอร์ดโมเดิร์นร็อคด้วย ในขณะที่เพลง Motivation เคยขึ้นไปถึงอันดับที่ 24 ในชาร์ตเดียวกัน  โดยอัลบั้มชุดนี้ได้เคยไต่ขึ้นชาร์ตของบิลบอร์ด 200 ถึงอันดับที่ 13 มาแล้ว และขึ้นถึงอันดับ 9 ในชาร์ต The Top Canadian Albums Chart มาแล้ว ในขณะที่มีเสียงวิพากษ์วิจารณ์ต่างๆกับอัลบั้มนี้รวมถึงคำชมมากมาย แต่อัลบั้มชุดนี้ก็ประสบความสำเร็จทางด้านยอดขายอย่างถล่มทลายและเป็นอัลบั้มที่ได้รับรางวัล Platinum ทั้งในแคนาดา สหรัฐอเมริกา และ สหราชอาณาจักรด้วย
ความสำเร็จของอัลบั้มชุดแรกที่เป็นปรากฏการณ์นี้ทำให้พวกเขาได้ออกทัวร์คอนเสิร์ตต่างๆมากมายกับวงพั้งค์ร็อคชื่อดังทั้งหลายอย่าง Blink-182 และวง The Offspring วง Sum 41 ใช้เวลาส่วนใหญ่ในปี 2001 ไปกับการออกทัวร์ พวกเขาทำการแสดงสดมากกว่า 300 กว่าคอนเสิร์ตในปี 2001 หลังจากนั้นพวกเขาทั้งหมดก็ได้กลับเข้าสู่สตูดิโออีกครั้งเพื่อทำการบันทึกเสียงอัลบั้มต่อไป ในวันที่ 26 พฤศจิกายน 2002 พวกเขาได้วางแผงอัลบั้มชุดที่สองของพวกเขาที่ชื่อ Does This Look Infected? โดย Whibley ได้กล่าวว่า "พวกเราไม่ต้องการทำการบันทึกเสียงอัลบั้มชุดใหม่นี้ให้มันเหมือนกับอัลบั้มชุดเ่ก่า พวกเราเกลียดสิ่งที่ต้องทำอะไรซ้ำๆซากๆ" โดยอัลบั้มชุดที่สองนี้พวกเขาได้ทำเพลงให้ดูหนักมากขึ้นกว่าเดิม แถมเนื้อเพลงในอัลบั้มนี้ก็ดูเครียดกว่าเก่าด้วย อัลบั้มชุดนี้เคยไต่ขึ้นถึงอันดับ 32 ในชาร์ต Billboard 200 และอันดับที่ 8 ในชาร์ต The Top Canadian Albums อัลบั้มชุดนี้ได้รับรางวัล Platinum ในแคนาดา และได้รับรางวัล Gold ในสหรัฐอเมริกา แต่ก็ไม่ประสบความสำเร็จเท่ากับอัลบั้มก่อนหน้านี้ โดยเพลงเปิดตัวอัลบั้มชุดที่สองนี้ชื่อว่า Still Waiting นั้น เคยขึ้นถึงอันดับที่ 7 ในชาร์ต Modern Rock Track Chartมาแล้ว ส่วนซิงเกิ้ลที่สองที่ชื่อ The Hell Song เคยขึ้นถึงอันดับที่ 13 ซึ่ง MV เพลงนี้มีการนำตุ๊กตามีแปะรูปหน้าของดาราดังๆหลายคนเช่น ป๋าออสซี่ ออสบอร์น และพาเมล่า แอนเดอร์สันด้วย เพลงซิงเกิ้ลที่ 3 ที่ชื่อว่า Over My Head (Better Off Dead)ได้เผยแพร่ MV เฉพาะในแคนาดาและในเว็บไซต์ทางการของวงเท่านั้น โดย MV เพลงนี้ได้ถูกบันทึกลงในแผ่น DVD ชุด Sake Bombs And Happy Ending เมื่อปี 2003 ในฐานะ Bonus Track ด้วย หลังจากนั้นทางวงก็ได้เริ่มต้นการออกทัวร์ที่ยาวนานอีกครั้งเพื่อโปรโมตอัลบั้มชุดที่สอง ก่อนที่พวกเขาจะกลับไปบันทึกเสียงในงานเพลงสตูดิโออัลบั้มชุดที่สามต่อไป

Chuck and the Congo (2004–2006)
ในช่วงปลายเดือนพฤษภาคม ปี 2004 ทางวงได้ออกทัวร์ที่ประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก(ชื่อเดิม ซาอีร์) โดยพวกเขาออกทัวร์ไปในโครงการ War Child Canada ซึ่งเป็นองค์กรการกุศลที่มีสาขาใหญ่อยู่ที่อังกฤษ เพื่อทำการบันทึกและเก็บข้อมูลสงครามกลางเมืองในดีอาร์คองโก หลังจากที่พวกเขาไปถึงเพียงไม่กี่วันก็เกิดการต่อสู้ขึ้นในเมือง Bukavu ซึ่งอยู่ใกล้ๆกับโรงแรมที่วง Sum 41 พักอยู่ ทางวงได้รอให้การเสียงปืนเงียบลงแต่ก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะสงบลงง่ายๆ หลังจากนั้นทาง Charls "Chuck" Pelletier ซึ่งเป็นนายทหารของกองกำลังรักษาสันติภาพได้ตัดสินใจเรียกระดมกองกำลังทหารเพื่อจัดการเคลื่อนย้ายผู้ที่พักอาศัยภายในโรงแรมแห่งนั้นออกไปจากพื้นที่อันตราย หลังจากนั้นเกือบหกชั่วโมง ทหารมาถึงและได้เคลื่อนย้ายผู้ที่ติดอยู่ในโรงแรมทั้ง 50 กว่าคนออกไปสู่พื้นที่ปลอดภัยรวมทั้งวง Sum 41 ด้วยเช่นกัน
เพื่อเป็นเกียรติแก่นายทหาร Pelletier ทางวง Sum 41 จึงได้ตั้งชื่อสตูดิโออัลบั้มชุดที่สามว่า Chuck โดยอัลบั้มชุดนี้วางแผงเมื่อวันที่ 12 ตุลาคม 2004 โดยนับเป็นอัลบั้มที่หนักหน่วงที่สุดและเนื้อหาเพลงเครียดที่สุดจนทุกวันนี้ อย่างไรก็ตาม อัลบั้มชุดนี้เคยติดอันดับที่ 10 ในชาร์ต Billboard 200 Chart และขึ้นเป็นอันดับ 1 ในThe Top Internet Albums Chart  เคยขึ้นถึงอันดับที่ 2 ในชาร์ต The Canadian Albums Chart ด้วย อัลบั้มชุดนี้ได้รับการวิจารณ์ในแง่ดีและยังได้รับรางวัล Platinum ในแคนาดา และรางวัล Gold ในสหรัฐอเมริกาด้วย
โดยเพลงเปิดตัวอัลบั้มนี้มีชื่อว่า We're All To Blame ซึ่งเคยขึ้นถึงอันดับที่ 10 ในชาร์ต Modern Rock Track Chart ก่อนที่ซิงเกิ้ลที่สองที่มีชื่อว่า Pieces จะก้าวขึ้นไปถึงอันดับที่ 1  ในชาร์ตของแคนาดา โดยเพลงนี้เป็นเพลงที่ค่อนข้างฟังสบายและนุ่มนวล นอกจากนี้ยังมีเพลงดังๆมากมายเช่นSome Day และ No Reason ซึ่งทั้งสองเพลงก็ประสบความสำเร็จอย่างงดงาม โดยสารคดีที่พวกเขาไปถ่ายทำประสบการณ์ต่างๆในประเทศดีอาร์คองโกนั้น ได้ถูกทำเป็นภาพยนต์ที่ชื่อ Rocked: Sum 41 in Congo และถูกนำไปออกอากาศในช่อง MTV และได้ทำเป็นแผ่นDVD ออกจำหน่ายในสหรัฐอเมริกาและแคนาดา โดยได้วางจำหน่ายไปเมื่อวันที่ 29 พฤศจิกายน 2005 และในวันที่ 21 ธันวาคม 2005 พวกเขาได้ปล่อยงานบันทึกการแสดงสดที่ชื่อว่า Happy live Surprise In Japan โดยได้บรรจุการแสดงสดแบบเต็มๆไม่มีการตัดต่อทั้งจากงานคอนเสิร์ตในลอนดอนและออนตาริโอซึ่ง Whibley ได้ควบคุมการผลิตเองอย่างใกล้ชิด และแผ่นซีดีชุดเดียวกันได้ออกจำหน่ายเมื่อวันที่ 7 มีนาคม 2006 ในแคนาดาภายใต้ชื่อว่า Go Chuck Yourself